16 april 2021
We kunnen van verslaving spreken wanneer een persoon er herhaaldelijk niet langer in slaagt zijn middelengebruik in de hand te houden, zelfs wanneer men er zich van bewust is dat dit ernstige gevolgen kan hebben op sociaal, familiaal, professioneel of gezondheidsvlak. Dit beperkt zich niet tot illegale drugs. Het gaat vooral om alcohol, psychoactieve medicatie en tabak. Ook bepaalde praktijken (videospelletjes, gokspelletjes, compulsief koopgedrag, sociale media…) kunnen in geval van overdaad uitmonden in verslavingen. Cao 100 heeft echter geen betrekking op laatstgenoemde praktijken.
De problematiek van verslaving beperkt zich niet tot alcoholgebruik. Elk overmatig middelengebruik of praktijk die korte- of langetermijnrisico’s inhouden, wordt in feite als problematisch beschouwd. Deze risico’s hangen af van verschillende factoren: het type gebruik, de hoeveelheid, de duur en de frequentie van de praktijken, de fhankelijkheidsgraad van de persoon in kwestie. De risico’s zijn zowel lichamelijk (slapeloosheid, nervositeit, geheugenverlies, bewustzijnsverlies, hartaandoeningen (atherosclerose…), als psychisch (concentratiemoeilijkheden, angst, droefheid, stress, stemmingswisselingen, gedachten aan zelfdoding, …) en sociaal (financiële, professionele en/of familiale problemen, conflicten, isolement, …). Een problematiek die dus ook buiten het werk een grote impact heeft.
Wanneer een werknemer onder invloed van alcohol of drugs is op de werkplaats of tijdens het thuiswerk, dan kan dit op verschillende vlakken gevolgen hebben:
Als werkgever dient u aandachtig te zijn voor dit soort problematiek. De codex over het welzijn op het werk vereist immers dat het werk wordt uitgevoerd onder correcte omstandigheden, zowel op het vlak van de veiligheid als van de gezondheid van de werknemer en zijn medewerkers. Voor alle duidelijkheid: er is een probleem wanneer de werknemer bijvoorbeeld alcohol of drugs nuttigt op het werk, maar evengoed wanneer het gebruik van deze middelen in de vrije tijd het functioneren van de werknemer tijdens de werkuren beïnvloedt.
Wanneer men binnen de organisatie het probleem van het middelengebruik van een medewerker wil aankaarten, is het best dit te doen vanuit het uitgangspunt van diens werkprestaties en -relaties (het disfunctioneren daarvan). Dit houdt bovendien in dat het misbruik van middelen op een gelijkaardige wijze behandeld wordt als elk ander probleem bij het functioneren, met schriftelijke feitenverslagen voor een grotere efficiëntie.
Het preventiebeleid rond alcohol en drugs volgt dus twee pistes:
In dit kader werd de cao 100, die de werkgever opdraagt een preventiebeleid rond alcohol en drugs te voeren, opgesteld. Hoewel deze cao strikt genomen uitsluitend van toepassing is op private ondernemingen, neemt dit zeker niet weg dat ook publieke ondernemingen het als leidraad kunnen gebruiken.
De achterliggende filosofie is preventie, snelle signalering en het verhelpen van functioneringsproblemen te wijten aan alcohol en drugs.
Bijstand van de werknemer met een verslavingsprobleem. Naargelang het concrete geval kan men een beroep doen op de preventieadviseur-arbeidsarts, de preventieadviseur psychosociale aspecten, de vertrouwenspersoon, de personeelsdienst, … Deze ondersteuning moet steeds met volledige waarborg van vertrouwelijkheid en respect voor de privacy geboden worden.
Verslavingsproblemen op het werk of daarbuiten zijn van alle tijden. Een mens kan een “drug” maken van alles wat hem plezier oplevert of zijn spanningen vermindert, of het nu gaat om alcohol, tabak of andere substanties. Zelfs wanneer deze problematiek een kader krijgt in een welgerichte preventie-aanpak, blijft het nodig om deze aanpak aan een hernieuwde evaluatie te onderwerpen tegen de achtergrond van de huidige ongeziene pandemie die voor de werknemer twee belangrijke zaken heeft veranderd.
Met het oog op deze veranderde werkelijkheid en het verhoogde risico op verslavingen dat hiermee gepaard ging, is het van alle belang om het bestaande preventiebeleid eens terug te evalueren en indien nodig aan te passen, of om een geheel nieuw preventiebeleid op te zetten indien dit er nog niet was.
Cohezio kan u, in het bijzonder via de arbeidsarts of de preventieadviseur psychosociale aspecten, bijstaan bij de preventie van verslavingen, op verschillende manieren.
Aarzel niet om een beroep te doen op onze diensten!
Virginie DI GIAMBERARDINO,
Preventieadviseur psychosociale aspecten