Aangepaste wetgeving rond werkkledij
Met een nieuw koninklijk besluit werd de bestaande regelgeving rond werkkledij1 aangepast. De definitie van werkkledij krijgt een kleine update. Daarnaast verduidelijkt het K.B. de voorwaarden waaronder werknemers, in ruil voor een premie, zelf kunnen instaan voor de aankoop en het onderhoud van hun werkkledij.
Wat zijn “werkkledij”?
Definitie
Werkkledij is kledij die bedoeld is om te voorkomen dat de werknemer zich door zijn activiteiten vuil zou maken, maar die niet bedoeld is als persoonlijk beschermingsmiddel dat de werknemer beschermt tegen bepaalde aan de activiteit verbonden risico’s. Het gaat dan om een overall, een pak bestaande uit broek, T-shirt en jas, een stofjas of een schort.
Wat is het niet?
Werkkledij mag dus niet verward worden met de beschermende kledij die sommige werknemers verplicht zijn te dragen (veiligheidsschoenen, helm etc.). Voor dit soort kledij geldt een andere wetgeving2. Ook mag je onder “werkkledij” niet bijvoorbeeld het uniform opvatten dat een winkelbediende of een militair moet dragen tijdens de uitoefening van het werk.
Risicoanalyse
Is er sprake van bevuilende activiteiten en is er verder geen nood aan beschermingsmiddelen, dan dragen de werknemers werkkledij. Deze kledij mag uiteraard zelf geen risico invoeren of verergeren.
In principe is het de werkgever die de kledij kosteloos verstrekt en hernieuwt. De preventieadviseur en het comité voor preventie en bescherming op het werk worden ook betrokken bij de keuze van de werkkledij.
In een collectieve arbeidsovereenkomst kan men de nadere regels rond de aard van werkkledij en de frequentie van vernieuwing vastleggen. Deze cao kan ook afspraken vastleggen rond het eventueel aanschaffen, vernieuwen, herstellen en reinigen van de kledij door de werknemer zelf, en welke premie of vergoeding hier tegenover staat.
Herstellen en reinigen door de werknemer kan enkel op voorwaarde dat een risicoanalyse heeft aangetoond dat de stoffen waaraan de werknemer wordt blootgesteld tijdens zijn activiteiten geen risico inhouden wanneer de werknemer de kledij mee naar huis neemt. Mogelijke risico’s zijn bijvoorbeeld de werkkledij van een monteur die auto’s vernist waarbij het vernis op zijn kledij giftige stoffen bevat.
Nieuw is dat deze afspraken voortaan ook vastgelegd kunnen worden in een cao op ondernemingsniveau, daar waar dit voorheen minimaal op sectoraal niveau diende te gebeuren.
De preventieadviseur en het Comité moeten ook een advies hebben gegeven voordat deze mogelijkheid doorgang kan vinden.
In werking
Het K.B. zal op 1 augustus 2023 van kracht gaan. Reeds bestaande cao’s die hieromtrent werden afgesloten vòòr 1 augustus 2023 blijven geldig.
Bron